آرشیو از دیدگاه شعرا

تو نوری و خورشید هم خاکستر توستپرواز صد جبریل در بال و پر توست این آیه های مریم در حال تنزیلیا آبشار رشته های معجر توست تا ردّ پای سجده […]

ادامه ...

تا گفتم السلام علیکم شروع شدقلب قلم تپید و تلاطم شروع شد آغاز روضه بود به نام خدا؛ حسینشاعر نوشت اول این روضه؛ یا حسین خون جای اشک بر ترک […]

ادامه ...

خون بود زمین و آسمان در تب بودخشکیده ترین واژه ی هستی لب بود یک مرد فقط حادثه را زیبا دیدآن مرد، امیر دردها، زینب بود

ادامه ...

شاهباز طبعم باز عندلیب شیدا شد یا که طوطی نطقم طوطی شکرخا شدرفرف خیالم رفت تا مقام او ادنی یا براق عقلم را جا بهعرش اعلی شدمشتری شدم از جان […]

ادامه ...

دلم نمی دهد رضا تو را کنم رها حسینبرای دین مصطفی تو هم شدی فدا حسین به روی نیلی من و به پای زخمی ام نگردمی نظر نما به من […]

ادامه ...

زینب که بود عالم غم را خدای صبردر غربت دیار ستم آشنای صبر معنا گرفت ماتم عظمی چو جاگرفتبر شانه‌های زینب کبری همای صبر… زینب که بود عالم غم را […]

ادامه ...

دوباره در دل من خیمه عزا نزنیدنمک به زخم من و زخم خیمه ها نزنید شکسته تر زمن پیر دیگر اینجا نیستمرا زمین زده است اکبرم شما نزنید برای آنکه […]

ادامه ...

خوشا چو باغچه از بوی یاس سر رفتنخوشا ترانه شدن بی صدا سفر رفتن سری تکان بده بالی، دُمی، لبی، حرفیچرا که شرط ادب نیست بی خبر رفتن چقدر خاطره […]

ادامه ...

تن من را به هوای تو شدن ریخته اندعلی و فاطمه در این دو بدن ریخته اند جلوه واحده را بین دو تن ریخته انداین حسینی است که در غالب […]

ادامه ...

حُجب و حیایِ فاطمی این تبار رابا تیغ خطبه فاتح صفین کوفه ای مولا سپرده دست شما ذوالفقار رادر اوج بیکران خودت مست می کِشی هفتاد و دو ستاره ی […]

ادامه ...